Obiekt znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków.

Kamienica w ciągu zabudowy zwartej, w końcu lat 20. XX w. wraz z innymi budynkami ówczesnego Haberlingplatz. Usytuowana po płd. stronie ul. Zygmuntowskiej, nieopodal prawego brzegu Kanału Drzewnego. Pierwotni właściciele i budowniczowie nieznani. Nieprzerwanie pełni funkcję mieszkalną.

Budynek wzniesiony na planie prostokąta, trójkondygnacyjny, podpiwniczony, z ogrodzonym przedogródkiem. Ściany murowane z cegły, tynkowane, dach kryty blachodachówką. Elewacja frontowa zakomponowana symetrycznie, artykułowana detalem tynkarskim, w przyziemiu elewacja 7-osiowa, powyżej 8-osiowa, przy czym okna opracowane są parami, z centralnym 4-osiowym ryzalitem (parter 3-osiowy). Krawędzie ryzalitu i korpusu artykułowane lizenami z nietynkowanej cegły elewacyjnej i takim samym fryzem koronującym szczyt. Dach dwuspadowy z dwiema 1-osiowymi prostokątnymi wystawkami. W dolnej 3-osiowej kondygnacji ryzalitu otwór drzwiowy w głębokiej, fazowanej niszy (poprzedzony schodami) oraz dwa prostokątne okna. Trzecia kondygnacja korpusu oddzielona od niższych nawiązującymi do wystroju kamienicy nr 44 daszkami.

Obiekt stanowiący element historycznej zabudowy, o wartościach historycznych i architektonicznych

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677