Budynek powstał ok. 1925 r. (zaznaczony na planie miasta z 1929 r.), w okresie rozwoju osiedlowego budownictwa mieszkaniowego, trwającego w Kołobrzegu do początku lat 30. XX w. Osiedla takie zakładano, aby poprawić warunki mieszkaniowe i zagospodarować tereny peryferyjne oraz wcześniej niedostępne ze względu na funkcjonowanie twierdzy. Powstały wówczas zespoły jednorodnych domów, budowane przez spółdzielnie, jedno-, dwu- lub wielorodzinne, o ujednoliconym standardzie mieszkaniowym. Dom nie został zniszczony w 1945 r., do dziś pełni pierwotną funkcję.

Budynek kilkurodzinny, wolnostojący, usytuowany jest kalenicowo w zachodniej pierzei ulicy. Wymurowany został z cegły na prostokątnym obrysie. Bryła prostopadłościenna, zwarta, podpiwniczona, przekryta jest dachem mansardowym z naczółkami nad ścianami bocznymi. W połaciach frontowej i tylnej wyprowadzone są wystawki dachowe o dwuspadowym zadaszeniu, w jednej z połaci bocznych zachowane jest pierwotne okno powiekowe. Elewacje otynkowane, obecnie zmodernizowane, bez historycznych stolarek. Fasada sześcioosiowa, zakomponowana została symetrycznie z częścią centralną wyróżnioną czteroosiową wystawką, zamkniętą niską ścianką attykową i trójkątnym szczytem z oknem półkolistym (dwudzielnym). Wejścia główne usytuowane są pośrodku ścian bocznych, ujęte murowanymi, zadaszonymi gankami.

Dom o zachowanych wartościach kulturowych, stanowi przykład zabudowy charakterystycznej dla budownictwa mieszkalnego z l. 20. XX w.

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677