Kamienica mieszkalna powstała w k. XIX w. (obrys działki z zaznaczoną zabudową odnotowany na planie miasta z 1906 r.). Posadowiona jest w obrębie dawnego Przedmieścia Lęborskiego, rozplanowanego na wschód od Starego Miasta i nowożytnych fortyfikacji. Powstała w okresie rozbudowy przestrzenno-urbanistycznej miasta, jaki nastąpił po likwidacji twierdzy (1872 r.). Nieprzerwanie do dziś pełni pierwotną funkcję.

Budynek wolnostojący (pierwotnie usytuowany w linii pierzei ulicznej) założony został na planie kwadratu. Wymurowany z cegły, trójkondygnacyjny o zwartej, prostej, podpiwniczonej bryle z mieszkalnym poddaszem. Przekryty niskim dachem dwuspadowym. Elewacje otynkowane, frontowa sześcioosiowa, symetryczna, zdobiona tynkarskim detalem w stylistyce neorenesansu. Część środkowa (dwuosiowa) podkreślona jest nieznacznym trójkątnym szczytem z daszkiem okapowym, podpartym na ozdobnie wyciętych elementach drewnianych. Poszczególne kondygnacje wydzielone są gzymsem kordonowym. Okna prostokątne (prócz dwóch okien w szczycie przesklepionych łukiem pełnym) ujmują profilowane opaski. Nadproża akcentowane są kluczami (w parterze i szczycie) bądź belkowaniem z prostym gzymsem (osie boczne górnych kondygnacji) lub naczółkami trójkątnymi i półkolistymi (osie środkowe). Podoknia dekorowane guttami i „fartuszkami” z fantazyjną dolna krawędzią. Stolarka okien wtórna. Elewacja tylna ze skromniejszym opracowaniem, boczne ślepe.

Architektura obiektu (w typie kamienicy czynszowej) o neorenesansowym wystroju fasady jest charakterystyczna dla budownictwa miejskiego k. XIX w. Obiekt zachował wartości kulturowe. W najbliższym otoczeniu nowoczesnych bloków mieszkalnych jest jedynym zabytkiem dokumentującym istnienie historycznej zabudowy ulicy

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677