Pozostałości umocnień twierdzy kołobrzeskiej: przyczółek położony w pobliżu Rowu Drzewnego

Reduta ma kształt lunety z zamkniętą szyją. Składa się z wału ziemnego, fosy i dwóch budowli ceglanych sklepionych kolebką. Główna budowla wzniesiona na planie dwóch stykających się kół - mniejszego i większego. W ścianach otwory strzelnicze do broni ręcznej oraz artylerii. Posiada zdobiony ceglany gzyms, kamienną podmurówkę oraz sklepienie przykryte ziemią. Drugie pomieszczenie pełniące prawdopodobnie funkcję magazynu prochu znajduje się w wale ziemnym.

Obecna reduta zbudowana została w latach 1862-1836 w trakcie przebudowy Twierdzy Kołobrzeg po oblężeniu przez wojska Napoleona 1807r. W miejscu ziemnych umocnień powstała wówczas wysunięta reduta i magazynem amunicyjnym, otoczona wałem ziemnym i fosą, mająca bronić przyczółka mostu.

Budynek bojowy „REDITĘ” zbudowano na planie półkola, „wyciągniętego” o ok. 4m w stronę płaskiego zamknięcia od pn.-zach., w którego centralnej części ulokowano ryzalit zakończony półkoliście i wysunięty na ok. 5m. Forma obiektu wynika z potrzeby umieszczenia w budynku 5 dział, chroniących przedpole przyczółka mostowego w wachlarzu od pn.-zach. do pd.-wsch. Po obu stronach każdej z działobitni znajdują się po dwa stanowiska dla strzelców. Budynek bojowy od wałów obronnych oddziela ok. 10 m. szerokości plac apelowy. We wschodniej części obwałowań znajduje się magazyn amunicyjny z widoczną dwupowłokową kolebą ceglaną ze szczeliną wentylacyjno-kompresyjną.

Największą wartością Reduty Solnej jest jej kompletność i unikatowość zarówno na skalę miasta jak i kraju. W parze z Redutą Morast odległą o 340 m. stanowią obraz gęstości umocnień obronnych Twierdzy Kołobrzeg. Tym bardziej, że większość pozostałych umocnień obronnych usunięto lub przebudowano w momencie likwidacji twierdzy

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677