Obiekt znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków.

Łaźnię miejską zbudowano w 1908 r. na potrzeby mieszkańców i kuracjuszy, w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki, na obszarze zajmowanym wcześniej przez fortyfikacje Twierdzy Kołobrzeg zlikwidowanej w 1872 r. Swoją funkcję budynek pełnił do lat 70. XX w. W latach 80. XX w. pomieszczenia dawnej łaźni wykorzystywane były przez „ognisko muzyczne”. W 1991 r. budynek adaptowano na potrzeby Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia.

Jest to budynek dwukondygnacyjny, z wyniesionym poziomem piwnicy, nakryty dachem namiotowym. Główny korpus budynku zbudowano na planie półkolistym. Do cięciwy półkola przylega część frontowa zwrócona w kierunku wschodnim (równolegle do przebiegu ul. Dworcowej). Elewację frontową flankują w poziomie parteru i piwnicy dwa trójboczne ryzality. Kondygnację pierwszego piętra cofnięto w stosunku do obrysu przyziemia o ok. 4m, ponad wachlarzowym dachem pulpitowym (19^O) przekrywającym sale lekcyjne na parterze. Wyjątek stanowi elewacja frontowa. Całość piętra przeryto stromym (45^O) dachem namiotowym. Elewację frontową zaprojektowano jako symetryczną w osi pionowej. Korpus główny budynku opracowano jako 3-osiowy, ze zdwojonymi oknami oraz głównymi drzwiami wejściowymi w osi trójbocznie zamknięte ryzality flankujące elewację w poziomie piwnicy i parteru otrzymały po trzy osie okienne. W ścianach równoległych od elewacji, w parterze zastosowano zdwojone okna. Elewacje frontową wieńczy stromy dach namiotowy, a ryzality dach łamany 45^O / 15^o.

Wszystkie elewacje budynku zachowały: pierwotną kompozycję, elementy wystroju architektoniczna oraz fakturę i prawdopodobnie kolorystykę ścian. Budynek jest przykładem bardzo dobrej adaptacji obiektu do nowych funkcji bez utraty wartości historycznych

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677