Obiekt wzniesiony na przełomie l. 20/30. XX w. (odnotowany na mapie z 1929 r.), wchodził w skład zespołu szpitala wojskowego (Neues Garnison Lazarett). Był to zapewne budynek leczniczo-sanatoryjny. Po 1945 r. szpital wojskowy – uzdrowiskowy; obecnie klinika i przychodnia.

Obiekt składa się z trzech, prostokątnych budynków, z łukowatymi łącznikami; całość o planie zbliżonym do litery „C”. Ściany murowane, częściowo po termomodernizacji, tynkowane i malowane. Budynki prostokątne o dwukondygnacyjnych bryłach, nakryte dachami czterospadowymi z trójkątnymi lukarnami. Budynki skrajne z narożnymi ryzalitami, a budynek środkowy zwieńczony na osi trójkątną wystawką (facjatą), ujętą schodkowym (uszakowym) gzymsem. Elewacje o regularnych podziałach osiowych, z szerokimi oknami w ryzalitach, dzielone profilowanym gzymsem międzykondygnacyjnym i zwieńczone szerokim gzymsem (okapem). Łączniki również dwukondygnacyjne, nakryte płaskimi dachami, akcentowane przeszkonymi ciągami okien na 1-piętrze (typowymi dla obiektów sanatoryjnych). Stolarka okienna współczesna, PCV, dwuskrzydłowa, osadzona w pierwotnych otworach, Zespół szpitalny wygrodzony ceglanym murem z filarami i metalowym płotkiem oraz bramą i furtkami.

Obiekt zachował pierwotną formę architektoniczną (charakterystyczną dla obiektów szpitalno-uzdrowiskowych) oraz ogólną kompozycję, stanowi integralny element dawnego lazaretu

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677