Obiekt znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków.

Budynek wzniesiony ok. 1905 r. (odnotowany na mapie z 1906 r.), wchodził w skład zespołu szpitala wojskowego (Neues Garnison Lazarett), który został otwarty w 1910 r. budynek pełnił funkcję szpitalno-sanatoryjną. Po 1945 r. przejęty przez Wojsko Polskie w kompleksie szpitalnym, później żandarmeria; obecnie nieużytkowany. 

Budynek wolnostojący, założony na planie prostokąta (z ryzalitami i przybudówkami), dwukondygnacyjny, podpiwniczony (na wysokim cokole), nakryty wysokimi dachami dwuspadowymi (dachówka karpiówka), z lukarnami i facjatkami; pośrodku wyprowadzona wieża zegarowa z hełmem i sterczyną. Ściany murowane z cegły ceramicznej, nietynkowane w obrębie cokołu i parteru, a na piętrze tynkowane; szczyty w konstrukcji ryglowej z odsłoniętym szkieletem drewnianym. Elewacje o regularnych (segmentowych) podziałach osiowych, dzielone rytmem okien zamkniętych łukami odcinkowymi (parter) i prostokątnymi nadprożami (piętro i szczyty), akcentowane zróżnicowaną fakturą i kolorystyką ścian. Elewacja frontowa (płd.-wsch.), 10-osiowa, rytmiczna w obrębie poszczególnych segmentów, akcentowana ryzalitem nakrytym hełmem oraz ryglowymi szczytami wystawek i facjatki. Elewacja tylna 11-osiowa, symetryczna, z wejściem przy szczycie. Zachowana historyczna stolarka drzwiowa i okienna. Drzwi zewnętrzne 2-skrzydłowe, płycinowe, z naświetlami i nadświetlami oraz z elementami snycerki. Okna 4 i 6-skrzydłowe, skrzynkowe i krosnowe, dzielone krzyżami oraz szczeblinami.

Budynek o wysokich wartościach zabytkowych, zachował pierwotną bryłę (z wysokimi dachami), formę architektoniczną oraz kompozycję elewacji oraz większość historycznej stolarki, stanowi integralny element dawnego zespołu szpitala wojskowego

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677