Obiekt znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków.

Budynek wzniesiony na pocz. XX w., odnotowany na mapie z 1902 r., wchodził w skład zespołu koszar artyleryjskich, wybudowanych na przełomie XIX/XX w. Pierwotnie był to budynek sztabowy; obecnie zaadaptowany do funkcji mieszkalnych.

Budynek założony na planie zbliżonym do leżącej litery „T”, z przyszczytowymi ryzalitami (północny pełny, południowy pozorny), trzykondygnacyjny, podpiwniczony, nakryty wysokim dachem czterospadowym (nad ryzalitami dachy 2-spadowe), z częściowo użytkowym poddaszem. Ściany murowane z cegły ceramicznej, nietynkowane. Elewacja ścian długich 9-osiowa (płn.-wsch) i 10-osiowa (płd.-zach.), symetryczna w obrębie trzech segmentów, z ryzalitami przy szczytach. Ryzality północne 3-osiowe, zwieńczony trójkątnym szczytem dzielonym ostrołukowymi blendami i opięty sterczynkami. Ryzalit południowe 1-osiowe, zwieńczone trójkątnymi szczytami z ostrołukowymi oknami i blendami oraz sterczynkami. Elewacja północna 2-osiowa, zwieńczona trójkątnym szczytem dzielonym blendami i ceglanymi lizenami. Elewacja południowa zaakcentowana w górnej części układem ostrołukowych blend. Otwory okienne zamknięte odcinkowymi nadprożami z dachówkowymi parapetami. Okna drewniane w większości historyczne, drewniane, 4-skrzydłowe i dzielone szprosami. Drzwi nowe, PCV.

Budynek stanowi integralny element dawnego zespołu koszar artyleryjskich, o pierwotnej formie i wystroju architektonicznym – charakterystycznym dla obiektów administracji państwowej.

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677