położony na obszarze chronionym- Dzielnica Uzdrowiskowa, wojewódzka ewidencja zabytków

sanatorium- pensjonat Mewa IV

Budynek wzniesiony został ok. 1905 r. (odnotowany na mapie z 1906 r.), zlokalizowany w przy ówczesnej Bismarck Strasse, w ramach dzielnicy uzdrowiskowej, założonej i rozbudowywanej od 3 ćw. XIX w. Był to obiekt w typie nadmorskiego pensjonatu, charakterystyczny dla tej części miasta; ob. sanatorium „Mewa”.

 Budynek założony na planie zbliżonym do litery „C”, w swej zasadniczej części prostokątny, opięty ryzalitami (o zróżnicowanej głębokości) wzdłuż ścian długich, trzykondygnacyjny, na wysokim cokole, podpiwniczony, nakryty dachami trzypołaciowymi pod blachą. Ściany murowane, tynkowane (po termomodernizacji), z odtworzonymi elementami detalu tynkarskiego i boniowanym cokołem. Elewacje frontowa (zachodnia) 14-osiowa, lustrzanie symetryczna, z trzema (2-osiowymi) ryzalitami, rozdzielonymi dwoma tarasami wejściowymi (z kolumnadą i metalową balustradą tarasów) z wachlarzowymi schodami. Podziały poziome wyznaczają profilowane gzymsy, w tym wieńczący o schodkowej formie. Otwory okienne ujęte taśmowymi opaskami, z gzymsami parapetowymi. Elewacja tylna 10-osiowa, z 2-osiowymi ryzalitami dzielonymi gzymsami. Elewacje szczytowe 6-osiowe, z 2-siowymi blendami. Zachowały się pierwotne drzwi frontowe: 2-skrzydłowe, ramowo-płycinowe, z naświetlem i nadświetlem oraz elementami architektonicznej snycerki. Okna nowe, osadzone w pierwotnych otworach, 4-skrzydłowe.

Budynek o wartościach zabytkowych, zachował pierwotną bryłę i kompozycję elewacji, a także elementy stolarki, stanowi integralny element założenia dawnej dzielnicy uzdrowiskowej

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677