Wczesno-modernistyczny, wolnostojący mały dom mieszkalny (MDM) zbudowany ok. 1920 r. Zbudowany wg. tego samego projektu co budynek nr 11, stojący przy tej samej ulicy i powstały w podobnym czasie.

Budynek parterowy z wysokim / dwukondygnacyjnym poddaszem użytkowym, przekrytym dachem mansardowym. Budynek zbudowany na planie prostokąta z pięciobocznym ryzalitem w osi środkowej bocznej elewacji zachodniej. Trzykondygnacyjny ryzalit przekryty stromym dachem, mieści w parterze zwieńczone łukowo drewniane drzwi głównego wejścia do budynku oraz jest częścią komunikację pionowej między wszystkimi kondygnacjami użytkowymi. Ponad wejściem duże drewniane okna
z drobnym podziałem na kolejnych kondygnacjach klatki schodowej. Pozostałe okna w budynku posiadały pierwotnie okiennice, po których zachowały się mocowania zawiasów. Ściany budynku murowane, tynkowane tynkiem piaskowo-wapiennym.
W szczycie frontowym budynku między oknami najwyższej kondygnacji poddasza znajduje się koliście zwieńczona blenda z rzeźbą nagiej kobiety z rogiem obfitości alegorią bogactwa/fortuny.

Nieprzekształcony historycznie budynek stanowi klasyczny przykład wczesnego modernizmu w podmiejskiej zabudowie mieszkaniowej i jako taki posiada wartość historyczna i naukową

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677