Kamienica powstała ok. 1900 r. (odnotowana na planie miasta z 1906 r.), w okresie rozbudowy przestrzenno-urbanistycznej miasta, jaki nastąpił po likwidacji twierdzy (1872 r.) i włączeniu pod nową zabudowę terenów zajętych wcześniej przez umocnienia i wały ziemne. Nieprzerwanie do dziś pełni funkcję mieszkalną, z parterem w całości zaadaptowanym na cele usługowo-handlowe.

Budynek usytuowany jest we wschodniej pierzei ulicy. Wymurowany został z cegły, na rzucie prostokąta, o czterokondygnacyjnej, prostopadłościennej bryle z nieznacznym ryzalitem środkowym tylnej elewacji i użytkowym poddaszem. Przekrycie stanowi niski dach dwuspadowy. Fasada siedmioosiowa, otynkowana, podzielona jest gzymsami z płycinowymi fryzami podokiennymi. Akcentowana dwukondygnacyjnym wykuszem z balkonami wnękowymi, o wybrzuszonych, ozdobnie kutych balustradach metalowych. Balkony wnękowe także w skrajnej osi (południowej). Okna ujęte tynkarskimi opaskami, na pierwszym piętrze bardziej ozdobne, z ościeżami podkreślonymi kanelowanymi pilastrami wspierającymi architraw. Elewacja tylna, gładko otynkowana, bez dekoracji.

Budynek mieszkalny w typie eklektycznej kamienicy czynszowej, charakterystycznej dla konwencji architektonicznej okresu 1890-1900, o neorenesansowej fasadzie, z elementami neobaroku. Mimo przebudowy, zachował wartości kulturowe, dokumentując rozwój urbanistyczny XIX-wiecznego Kołobrzegu

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677