Kamienica mieszkalno-handlowa powstała w l. 70. XIX w. (odnotowana na planie miasta z 1889 r.), w okresie rozbudowy przestrzenno-urbanistycznej miasta, jaki nastąpił po likwidacji twierdzy (1872 r.) i włączeniu pod nową zabudowę terenów zajętych wcześniej przez umocnienia, wały ziemne i przedpola twierdzy. Nieprzerwanie do dziś pełni pierwotną funkcję.

Budynek usytuowany jest narożnikowo w zwartej zabudowie kwartału. Wymurowany został z cegły, na rzucie zbliżonym do litery „L”. Bryła złożona jest z dwóch prostopadłościennych, trójkondygnacyjnych skrzydeł, spiętych w narożu wielobocznym ryzalitem. Przekrycie stanowi dach płaski (z papy). Elewacje otynkowane, frontowe wraz z ryzalitem, zakomponowane reprezentacyjnie, zdobione jednorodnym tynkarskim detalem w formach neorenesansowych. Podzielone gzymsami: cokołowym, parapetowymi pod oknami górnych kondygnacji (pierwsze piętro dodatkowo z fryzem płycinowym) oraz zwieńczone wydatnym, profilowanym gzymsem koronującym. Fasada zachodnia (od ul. Pomorskiej) sześcioosiowa z dwuosiową częścią skrajną w formie nieznacznego ryzalitu pozornego, w którym okna środkowe zwieńczone wspólnym naczółkiem. W obrębie parteru boniowana. Fasada południowa (od ul. Zwycięzców) czteroosiowa. Okna prostokątne z ościeżami w oprawie opasek i zwieńczone trójkątnymi naczółkami (pierwsze piętro) bądź ujęte pilastrami (drugie piętro). W środkowej partii ryzalitu okna przesklepione półkoliście w formie aediculi.

 Budynek mieszkalny jest przykładem eklektycznej kamienicy czynszowej, charakterystycznej dla konwencji architektonicznej 3 ćw. XIX w., w stylistyce neorenesansu włoskiego. Zachował wartości kulturowe, dokumentując rozwój urbanistyczny i architektoniczny Kołobrzegu po likwidacji twierdzy

Więcej informacji:

Miejski Konserwator Zabytków - Kierownik Biura
JOLANTA HRYNIO
tel.: +48 94 35 51 638

Główny Specjalista
MALWINA MARKIEWICZ
tel.: +48 94 35 51 677